Walk your talk

Angst domineert, ook de angst om zijn of haar ‘identiteit’ te verliezen. Zelfbehoud is altijd al de sterkste drijfveer van mensen geweest. Overleven. Degenen die deze angst niet delen, worden als wereldvreemd of gewoon als vijanden betiteld. We zijn ver van de calculerende homo economicus, van de ‘rationele’ ideeën van de verlichting of van het genereuzevan het christendom. Het gaat nu vooral om emoties, negatieve emoties. De klassieke politieke families zijn niet gebouwd op vijanddenken, jaloersheid, wraak, boosheid, frustraties, agressiviteit, geweld en andere.

Moeten christendemocraten zich aanpassen aan de tijdgeest of worden zij een eenzaam ‘teken van tegenspraak’? Wie om aan de macht te blijven te hard meegaat in de negativiteit, riskeert zijn ‘ziel’ te verliezen, zijn raison d’être. Zoals de Amerikaanse Republikeinen. Wat rest er van de partij van Lincoln, van Eisenhower, zelfs van Reagan? Nagenoeg niets. Natuurlijk weet ik dat men pragmatisch moet zijn en niet naïef over hoe de wereld werkt, en dat men zich niet mag opsluiten in het eigen gelijk. Ik weet dat het leven een evenwicht is tussen ethisch idealisme en politiek realisme. Maar er is anderzijds ook het ethisch minimum.

Het probleem voor onder andere christendemocraten gaat over hoe om te gaan met negatieve emoties, maar er is anderzijds ook een probleem van geloofwaardigheid. Handelen wij overeenkomstig ons eigen mens- en maatschappijbeeld? Zijn wij daarin authentiek of gewoon eerlijk genoeg? Je programma kan ‘voorbijgestreefd’ zijn, maar je moet in elk geval oprecht zijn. Je kunt niet zeggen dat je opkomt voor zwakkeren of voor kwetsbare middeninkomens, en dan in het beleid het omgekeerde doen. De pedofiliecrisis in de katholieke kerk is daarom ook zo dramatisch. Vertrouwen en geloofwaardigheid herstellen is de poort naar de ‘hearts and minds’.

Wie kiest voor een partij van positieve waarden rond de fundamentele gelijkwaardigheid en uniciteit van elke menselijke persoon en rond samenhorigheid, moet die zelf ook belichamen. Zo niet, dan verliest men twee keer.

© 2009-2025 Uitgeverij Boom Amsterdam
ISSN 0167-9155

De artikelen uit de (online)tijdschriften van Uitgeverij Boom zijn auteursrechtelijk beschermd. U kunt er natuurlijk uit citeren (voorzien van een bronvermelding) maar voor reproductie in welke vorm dan ook moet toestemming aan de uitgever worden gevraagd:

Behoudens de in of krachtens de Auteurswet van 1912 gestelde uitzonderingen mag niets uit deze uitgave worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand, of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch door fotokopieën, opnamen of enig andere manier, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever. Voor zover het maken van kopieën uit deze uitgave is toegestaan op grond van artikelen 16h t/m 16m Auteurswet 1912 jo. Besluit van 27 november 2002, Stb 575, dient men de daarvoor wettelijk verschuldigde vergoeding te voldoen aan de Stichting Reprorecht te Hoofddorp (postbus 3060, 2130 KB, www.reprorecht.nl) of contact op te nemen met de uitgever voor het treffen van een rechtstreekse regeling in de zin van art. 16l, vijfde lid, Auteurswet 1912. Voor het overnemen van gedeelte(n) uit deze uitgave in bloemlezingen, readers en andere compilatiewerken (artikel 16, Auteurswet 1912) kan men zich wenden tot de Stichting PRO (Stichting Publicatie- en Reproductierechten, postbus 3060, 2130 KB Hoofddorp, www.cedar.nl/pro).

No part of this book may be reproduced in any way whatsoever without the written permission of the publisher.