Beleggen kan het meetlint zijn voor groene groei
Samenvatting
De wereld van professionele beleggers is voor veel mensen een gesloten boek. Ze wekt weleens de indruk dat alleen de hoogste winst telt. Hoe draagt de financiële sector zelf bij aan een betere toekomst? Een interview met Laurens Swinkels van Robeco, voorheen werkzaam bij het Noorse oliefonds. ‘Het moet samen opgaan. Politiek en beleggers hebben elkaar nodig voor de toekomst.’
Swinkels was jarenlang verbonden aan het Noorse oliefonds als onderzoeker en adviseur. Tegenwoordig is hij hoofd ‘Quant Strategy’ bij het Sustainable Multi-Asset Solutionsteam van Robeco. Dit team ontwikkelt beleggingsstrategieën voor klanten die duurzaam zijn en verschillende typen beleggingen omvatten. Swinkels is ook parttime hoofddocent aan de Erasmus Universiteit Rotterdam.
Uw titel klinkt als een hele mond vol. Is dit team de ‘financiële wereldverbeteraar’?
‘Dat klinkt iets te zelfverzekerd. Maar een betere wereld is wel wat onze klanten willen, en daar ontwikkelen we beleggingsoplossingen voor. Onze klanten zijn professionele beleggers, zoals pensioenfondsen die zelf weer deelnemers hebben. We zijn allemaal mensen, en we hebben op lange termijn niets aan winst als de aarde er onleefbaar van wordt. Het is mooi werk om de financiële en technische kant van beleggen te combineren met een perspectief op wat goed is voor de wereld. Zo kijken we voor klanten naar de Duurzame Ontwikkelingsdoelen van de VN, en naar de manier waarop hun beleggingen hier een bijdrage aan kunnen leveren.’
Je hebt gewerkt voor het Noorse oliefonds, nu het ‘Overheidspensioenfonds’. Dit fonds loopt voorop met duurzaam beleggen. Hoe doen ze dat?
‘Men heeft een plan gelanceerd om ervoor te zorgen dat in 2050 alle bedrijven waar men in investeert – nu ongeveer negenduizend – netto nul CO2-uitstoot hebben. Ze zijn daarin een voorbeeld in wat je als belegger kunt bereiken denk ik. Nuluitstoot is een concreet doel en je kunt met je portefeuille en door actief invloed uit te oefenen, een beweging helpen maken in de richting van een circulaire economie.’
Laurens Swinkels
Maar het geld komt van de olieopbrengsten. Is dat geen ‘hypotheek op de toekomst’?
‘Het is natuurlijk ingewikkeld om te beseffen dat de Noorse economie en de pensioenen deels gefinancierd worden door olieopbrengsten. Aan de andere kant zijn we er als Europese landen enorm blij mee dat we nu gas uit Noorwegen kunnen krijgen. De Noren nemen de langetermijnimpact van hun beleggingsbeleid wel heel serieus. Het fonds streeft, blijkens zijn motto, naar “het bewaren van welvaart voor toekomstige generaties”. Het besef dat je met welvaart goede dingen kunt doen, die bijdragen aan de wereld van morgen, kan een voorbeeld zijn voor ons allemaal.’
Wat heeft de wereld aan ‘duurzame beleggingsstrategieën’?
‘We moeten daar niet te makkelijk over denken, alsof je zomaar een “groene belegging” kunt uitkiezen, of gaat beleggen voor een Duurzaam Ontwikkelingsdoel. Dit is precies de reden dat er werk aan de winkel is in de beleggingswereld. Het analyseren van de invloed van klimaatverandering op bedrijven of het meten van de precieze impact op de leefomgeving staat nog in de kinderschoenen. Als beleggers kunnen we dienstbaar zijn in het ontwikkelen van een goed “meetlint”. Het inzichtelijk maken van “externe effecten”, zoals economen dat noemen, is de eerste stap naar groene groei. De ontwikkeling van dit soort expertise in Noorwegen, maar ook door ons bij Robeco, overstijgt de waarde van een individuele belegging.’
Groen beleggen kan niet te veel voorlopen op politieke keuzes
Is groen beleggen volgend of leidend voor de energietransitie?
‘Ik denk allebei. Als het gaat om het ontwikkelen van maatstaven, transparantie en het financieren van nieuwe technologie, kan het leidend zijn. Het kan ruimte bieden, een perspectief waar politieke beslissingen op volgen. Maar het moet ook volgen. Politieke beslissingen, wetten en regels, zijn nodig om vast te leggen welke activiteiten moeten groeien en welke niet. Groen beleggen kan niet te veel voorlopen op politieke keuzes. Bedrijven gaan te weinig investeren als ze denken dat ze in de toekomst moeten blijven concurreren met minder groene bedrijven.’
Hoe kunnen we merken of duurzaam beleggen invloed heeft?
‘Het is niet zo simpel, alsof een duurzame belegging meteen verbetering brengt. Denk aan tabaksbedrijven: veel beleggers willen daar niet meer in investeren, maar andere beleggers springen dan weer in het gat en doen het effect teniet. En nog steeds roken veel mensen. Daar brengt een belegger niet veel verandering in.’
‘Ook kan het zijn dat duurzame beleggingen wel tot hogere koersen leiden van bepaalde bedrijven, maar dat dat nog niet meteen tot minder CO2-uitstoot leidt. Alleen dan moet je wel verder kijken. De hoge prijzen van groene beleggingen geven een signaal af. Ze laten zien dat beleggers geïnteresseerd zijn en dat het de moeite waard is om een groen bedrijf te beginnen. Het verlaagt de kosten van kapitaal voor bedrijven die in deze richting bewegen. Dat is een goede trend voor de toekomst.’
Interview in het kort:
- Groen beleggen is geen tovermiddel dat direct een betere wereld oplevert, maar het zet wel positieve, duurzame lijnen naar de toekomst uit
- Politieke beslissingen, wetten en regels blijven wel nodig om te bepalen welke activiteiten mogen groeien en welke niet
- Hierin kan groen beleggen de politiek inspireren, maar kan het ook niet te ver voorlopen op de politiek
© 2009-2024 Uitgeverij Boom Amsterdam
ISSN 0167-9155
De artikelen uit de (online)tijdschriften van Uitgeverij Boom zijn auteursrechtelijk beschermd. U kunt er natuurlijk uit citeren (voorzien van een bronvermelding) maar voor reproductie in welke vorm dan ook moet toestemming aan de uitgever worden gevraagd:
Behoudens de in of krachtens de Auteurswet van 1912 gestelde uitzonderingen mag niets uit deze uitgave worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand, of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch door fotokopieën, opnamen of enig andere manier, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever.
Voor zover het maken van kopieën uit deze uitgave is toegestaan op grond van artikelen 16h t/m 16m Auteurswet 1912 jo. Besluit van 27 november 2002, Stb 575, dient men de daarvoor wettelijk verschuldigde vergoeding te voldoen aan de Stichting Reprorecht te Hoofddorp (postbus 3060, 2130 KB, www.reprorecht.nl) of contact op te nemen met de uitgever voor het treffen van een rechtstreekse regeling in de zin van art. 16l, vijfde lid, Auteurswet 1912.
Voor het overnemen van gedeelte(n) uit deze uitgave in bloemlezingen, readers en andere compilatiewerken (artikel 16, Auteurswet 1912) kan men zich wenden tot de Stichting PRO (Stichting Publicatie- en Reproductierechten, postbus 3060, 2130 KB Hoofddorp, www.cedar.nl/pro).
No part of this book may be reproduced in any way whatsoever without the written permission of the publisher.