De rechtsstaat en Geert Wilders

Na de verkiezingen gaf Geert Wilders direct aan de premier van heel Nederland te zullen zijn. Maar dan heeft de Nederlandse Rechtsstaat – inderdaad, met hoofdletters – nog wel een openstaande rekening.

Wilders hield jarenlang vol dat het strafproces tegen hem over de ‘minder Marokkanen’-uitspraak uit 2014 een politiek proces was, geëntameerd door Ivo Opstelten, de toenmalige minister van Veiligheid en Justitie. Dat was niet zo, zo werd mij in 2019 bij bestudering van het dossier duidelijk: het OM had zelf de vervolgingsbeslissing genomen, en alleen dat gegeven in het gebruikelijke overleg aan de minister gemeld. Ik meldde dat ook aan de Tweede Kamer. Omdat het bleef rondzeuren, liet ik een uitgebreid onafhankelijk onderzoek uitvoeren naar alle stukken bij het departement Veiligheid en Justitie en bij het OM zelf. Uit dat onderzoek, waarin twee miljoen (!) stukken zijn meegenomen, resteerden 475 documenten waarin op enigerlei wijze aan het Wilders-proces werd gerefereerd. Van enige beïnvloeding vanuit de politiek was echter geen sprake: de stukken werden begin 2020 door mij met een uitvoerige begeleidende brief aan de Tweede Kamer toegezonden. Ik heb er niets meer over gehoord, niet van de Tweede Kamer, en evenmin van journalisten of andere geïnteresseerden.

Over de uitkomsten van het genoemde onafhankelijke onderzoek zou half maart 2020 gedebatteerd worden, maar dat debat zegde de Tweede Kamer af ten faveure van een debat over corona. In september 2020 veroordeelde het Hof Wilders wegens groepsbelediging, en stelde ook vast dat er geen bewijs was van politieke inmenging. Wilders’ eigen commentaar was: ‘Nederland is een corrupt land geworden.’ De Hoge Raad bevestigde de veroordeling vier maanden later, en overwoog nogmaals dat er geen aanwijzingen waren voor enigerlei inmenging door ministers of ambtenaren.

Geert Wilders heeft zijn beschuldigingen over politieke inmenging door minister Opstelten nooit ingetrokken, en heeft ook niet willen erkennen dat het recht gewoon zijn loop heeft gehad. Zo heeft de rechtsstaat, zoals gezegd, nog een rekening openstaan bij de man die premier wil worden van alle Nederlanders.

Wie vindt dat de uitspraken van onze onafhankelijke rechterlijke macht niet voor hem gelden, en dat een hem onwelgevallige uitspraak alleen maar betekent dat Nederland een corrupt land is, kan ik niet serieus nemen als minister-president. Tenzij hij zijn eerdere woorden openlijk intrekt.

© 2009-2025 Uitgeverij Boom Amsterdam
ISSN 0167-9155

De artikelen uit de (online)tijdschriften van Uitgeverij Boom zijn auteursrechtelijk beschermd. U kunt er natuurlijk uit citeren (voorzien van een bronvermelding) maar voor reproductie in welke vorm dan ook moet toestemming aan de uitgever worden gevraagd:

Behoudens de in of krachtens de Auteurswet van 1912 gestelde uitzonderingen mag niets uit deze uitgave worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand, of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch door fotokopieën, opnamen of enig andere manier, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever. Voor zover het maken van kopieën uit deze uitgave is toegestaan op grond van artikelen 16h t/m 16m Auteurswet 1912 jo. Besluit van 27 november 2002, Stb 575, dient men de daarvoor wettelijk verschuldigde vergoeding te voldoen aan de Stichting Reprorecht te Hoofddorp (postbus 3060, 2130 KB, www.reprorecht.nl) of contact op te nemen met de uitgever voor het treffen van een rechtstreekse regeling in de zin van art. 16l, vijfde lid, Auteurswet 1912. Voor het overnemen van gedeelte(n) uit deze uitgave in bloemlezingen, readers en andere compilatiewerken (artikel 16, Auteurswet 1912) kan men zich wenden tot de Stichting PRO (Stichting Publicatie- en Reproductierechten, postbus 3060, 2130 KB Hoofddorp, www.cedar.nl/pro).

No part of this book may be reproduced in any way whatsoever without the written permission of the publisher.